Co kraj to obyczaj, co kraj to także nieco inna kultura picia kawy. Włoskie espresso, irlandzka irish coffee, meksykańska Cafe del olla czy indonezyjska Kopi Tubruk to tylko kilka przykładów. Międzynarodowy Dzień kawy to okazja by wyruszyć w podróż szlakiem najciekawszych zwyczajów związanych z przygotowaniem i celebrowaniem tego wyjątkowego napoju.
Kawa z dodatkiem aromatycznych przypraw, alkoholu a nawet jajka– niektóre ze znanych na świecie zwyczajów związanych z parzeniem kawy mogą w naszej szerokości geograficznej co najmniej zaskakiwać. Ale łączy je jedno – to filozofia bycia razem, celebrowania chwili, szacunku dla bogactwa i smaków natury.
Włoskie espresso, czyli klasyka nie wychodzi z mody
Mocny, aromatyczny napój w niewielkiej, koniecznie podgrzanej filiżance to jeden z włoskich znaków firmowych. Od momentu wynalezienia ekspresu ciśnieniowego nie tylko nie traci na popularności, ale zdobywa nowych zwolenników. I choć espresso pije się szybko, często w biegu, to kilka łyków mocnego naparu zawsze jest okazją aby między nimi wymienić uprzejmości i uśmiech ze znajomymi i nieznajomymi.
Irish coffee, czyli wersja „na bogato”
Irish coffee, to kawa z dodatkiem whiskey, bitej śmietany i brązowego cukru. Słodka i rozgrzewająca. Doskonała szczególnie jesienią i zimą. Ma swoich wiernych fanów, którzy za nic mają krytyczne spojrzenia miłośników espresso i kawy w wytrawnym wydaniu. Przy irish coffee trzeba się zatrzymać, rozgościć, bywa też zwieńczeniem dłuższej biesiady.
Cafe del olla, czyli kawa z garnka
W Meksyku tradycja parzenia kawy polega na gotowaniu jej w glinianym garnku i od tego naczynia cafe del olla wzięła swoją nazwę. Grubo zmielone ziarna kawowca łączono z korzennymi przyprawami oraz czekoladą. Całość nabierała smaku na wolnym ogniu. Kawa w takim wydaniu dostarczała energii, rozgrzewała, pobudzała. Obecnie w tej wersji kawę serwuje się tylko na specjalne okazje. W codziennych rytuale związanym z kawą przetrwał jednak zwyczaj dodawania kory cynamonu i picia jej z glinianego naczynia.
Kopi Tubruk, czyli sama słodyczy
Kawa w indonezyjskiej odsłonie to gęsty, mocny i bardzo słodki napar. Grubo zmielone ziarna kawowca gotuje się z dużą ilością cukru. Tajemnica tkwi oczywiście w niuansach – odpowiednio długim gotowaniu, doborze kawy, proporcji cukru do pozostałych składników. Dlatego z prostej receptury udaje się osiągnąć tak niezwykły efekt.
Kawa po wietnamsku, czyli wyższy poziom przyjemności
Wietnamski zwyczaj parzenia kawy z dodatkiem jajka może początkowo wzbudzać konsternację, ale tylko do pierwszej wypitej filiżanki. W Wietnamie kawę podaje się z puszystą mieszanką żółtka, cukru, mleka skondensowanego i innych dodatków. To ulepszona wersja polskiego kogla-mogla. Kawa zachowuje swój aromat, staje się przyjemnie gęsta, słodka, obłędna. Podawana w niewielkich filiżankach, z mikroskopijną łyżeczką, aby móc delektować się nią dłużej.
Kawa łączy niezależnie od szerokości geograficznej
Zwyczaje związane z parzeniem i serwowaniem kawy różnią się często diametralnie. Szybkie włoskie espresso leży na zupełnie innym biegunie niż niespiesznie gotowana meksykańska cafe del olla, wietnamska kawa z dodatkiem jajka kojarzy się raczej ze śniadaniem niż zakończeniem wieczornej biesiady jak w przypadku irish coffee. Ale wszystkie te tradycje i zwyczaje mają wspólną cechę. Polegają na celebrowaniu chwili, przeżywaniu jej w towarzystwie bliskich, rodziny, znajomych. Międzynarodowy Dzień kawy to świetna okazja by cieszyć się chwilą popijając swój ulubiony napar. Nawet jeśli jest to tylko moment, po którym trzeba wracać do codziennych obowiązków.
